وارونسازی یک بعدی داده های مگنتوتلوریک بر اساس الگوریتم لارسن

مدل نهایی بدست آمده در وارونسازی داده های مگنتوتلوریک بایستی تا حد امکان با زمین شناسی منطقه مورد مطالعه همخوانی داشته باشد. در اغلب روش های وارونسازی یک بُعدی مگنتوتلوریک که بصورت لبه های تیز ارایه می شود، مدل هایی بدست می آید که انطباق زیادی با زمین شناسی منطقه مورد مطالعه ندارد. این عدم انطباق بخصوص در آخرین لایه دیده می شود. الگوریتم هایی که بصورت هموار ارایه می شود، اغلب آنقدر هموار هستند که لایه های نازک به سختی قابل مدل بوده و یا اصلا مدل نمی شوند. در الگوریتم لارسن بخصوص در لایه آخر عدم اعتماد وجود دارد که لارسن برای حل این مشکل از توابع کرنل استفاده کرده است. اما در روش حاضر برای این منظور از الگوریتم لارسن استفاده شده به اضافه این که تعداد لایه ها در این روش زیاد بوده و اغلب بیشتر از 10 لایه است. در این الگوریتم برخلاف روش لارسن نیازی به حل توابع کرنل نیست و مشکل انتخاب پارامترهای مدل مانند مقیاس ضخامت لایه ها حل شده است. نهایتا با به کار بردن داده های مصنوعی و واقعی قابلیت این روش نشان داده شده است.